سراي غزل

عشقت مرا به جانب صحرا کشانده است
ديوانه را نگر، به کجاها کشانده است

آنگونه جلوه? تو به محفل زبانزَدست
کائينه را به شوق تماشا کشانده است

حاجت روا نگشته ام از مسجد و دعا
آشفتگي مرا به کليسا کشانده است

شيرازه? نگاهت الهي که نگسلد
با آنکه بند جان من از جا کشانده است

ما را اميد مهر و محبت ز کس مباد
اين درد کهنه، پا ز مداوا کشانده است

واسع مخور ز دست فلک مي،که فيض حق
ما را برون ز سفره? دنيا کشانده است

#سيد_علي_کهنگي اسفند1398
sayedalikahangi@